Μια αγκαλιά αρκεί…

 

Βουρβουτσιώτου Μαρία

Μια αγκαλιά αρκεί

γιατρειά μέσα να φέρει,

φως να γεμίσει η ψυχή

και να ημερέψει.

Όλα ενώνονται ξανά

το άγγιγμα σαν έρθει,

τα μάτια σφαλίζονται σφιχτά

και τα χείλη με ανακούφιση χαμογελούν.

Ψιθυριστά θα βγει το «σ’ αγαπώ» μαζί με το «ευχαριστώ».

 

Γαλίζη Μαρία

Ένας λόγος δεν είναι αρκετός. Δύο φιλιά είναι λειψά.

Λίγες οι ματιές, δεν τις χορταίνω.

Τα χείλη σου αμυδρό φως στου μάγουλου τη ζέστα.

Πληγή η απουσία σου. Πώς να σε αρπάξω για πάντα;

Μια αγκαλιά αρκεί για να ζήσω αιώνια. Μια αγκαλιά αρκεί.

 

Γεωργοπούλου Χρύσα

Θυμάμαι δύο χέρια να με τυλίγουν,

να ενώνονται δύο κορμιά και να κλείνουν τα μάτια.

Θυμάμαι μια ανάσα μοιρασμένη, εισπνοή-εκπνοή, αγαλλίαση στιγμής.

Θυμάμαι ν’ αποκοιμιεμαι μέσα στον κόσμο σου και να είναι εντάξει,

χωρίς φόβο, ανασφάλεια και απαγορεύσεις.

Τώρα τυλίγω τη ζακέτα σου γύρω μου και κάνω πως είναι το ίδιο, πως είσαι εσύ.

Αρνούμαι να συνηθίσω στην ανάμνηση, να ψάχνω υποκατάστατα, να κάνω σαν να.

Θέλω απλώς πίσω την αυθεντική, ζέστη αγκαλιά σου.

 

Ζώρζου Ιωάννα

Μια αγκαλιά αρκεί για να σβήσει τους παλιωμένους στίχους

απ τα θαμμένα ημερολόγια

να διώξει τα ανείπωτα από τα στοιχειωμένα χείλη

να πυρπολήσει τους εφιάλτες που τρίκλιζαν κάθε αυγή τα βήματα

Μια αγκαλιά αρκεί για να στραγγίξει το βλέμμα απ’ τα κόκκινα δάκρυα

να μεταγγίσει στις φλέβες τ’ όνειρο

να σφαλίσει αιώνια δυο σώματα

Κατάδικοι αγάπης, του έρωτα, της απεραντοσύνης των πόθων

Ναι.

Μια αγκαλιά αρκεί για ν’ αναπνεύσουν ξανά ζωή

κι ας ήταν μια καλοστημένη ενέδρα

της κοινής μοίρας.

 

Κοντόγιαννου Ζωή

«Μια αγκαλιά αρκεί»

έτσι έλεγε και μ’ αγκάλιαζε

«Μια μόνο

για να θάψει τον πόνο»

Με τα χέρια του τύλιγε το κορμί μου

Η καρδιά γαλήνευε

άρχιζε ν’ αναπνέει... ξανά...

Μια αγκαλιά μόνο αρκεί

να σκορπίσει αγάπη...

Μια αγκαλιά μόνο

να το θυμάσαι...

 

Κορδώνη Αρίστη

Δύο χρόνια πέρασαν

που οι αγκαλιές διστάζουν.

«Μπορώ;» ρωτάνε ντροπαλά.

«Άσε γιατί δεν πρέπει.»

Τότε κοιτούν αμήχανα.

Κάνουν πως δεν πειράζει.

Στέκουν τα χέρια άχαρα

ψάχνοντας τι ν’ αγγίξουν.

Αρκεί -ρωτάς- μια αγκαλιά;

Λυπάμαι, μια μόνο δεν μου φτάνει.

 

Κοτσαύτη Γιώτα

Μην ξεχνάς

 

Μια αγκαλιά αρκεί

Να σε κάνει να κλάψεις

Από ανακούφιση

 

Ν’ αρχίσεις και πάλι

 

Να ξαναθυμηθείς

Από που ξεκίνησες

Και που θες να φτάσεις…

 

Κωνσταντίνου Κυριακή

Μια αγκαλιά αρκεί

Ν’ αναδείξει τα μοναδικά αρώματα

του κρυμμένου άνθους της ψυχής σου

Μια αγκαλιά αρκεί

να γεμίσει τις σκοτεινές χαραμάδες με φως

Μια αγκαλιά σού δίνει δύναμη και φτερά για να πετάξεις

Μια αγκαλιά αρκεί

για να διαλύσει τα σύννεφα στον ουρανό του μυαλού σου

Μια αγκαλιά είναι φωλιά για το χελιδόνι της καρδιάς σου

που πάντα θα επιστρέφει σε σένα

Μια αγκαλιά αρκεί

για να δεις ξεκάθαρα ποιοι σε αγαπούν και πόσο αξίζεις

Μια αγκαλιά από σένα σε σένα

ανοίγει διάπλατα τον δρόμο στην απεραντοσύνη της αγάπης

 

Μακαριάν Μαριάννα

Κόλλα στιγμής

Μια αγκαλιά αρκεί

Σφιχτή

Δυνατή

Που θα κάνει τα κόκαλα της πλάτης να τρίξουν

Κι αν έχεις σε κομμάτια σπάσει

Αν κόβουν τα θρύψαλα όποιον σε αγγίζει

Άσε την περηφάνια σου στην άκρη

Τη λένε κάποιοι αγκαλιά

Μα είναι κόλλα στιγμής

Μαγικά, δυνατά, μοναδικά όσα σου σκόρπισαν με μιαν αγκαλιά γυρίζουν

 

Μανωλά Κατερίνα

Φόβος. Ανάγκη. Συγγνώμη. Μοναξιά.

Λέξεις

που έμειναν

Κρεμασμένες στα στόματα

Εκείνων που ερωτεύτηκαν

Κρύφτηκαν

Μες σε προσωπικές αντωνυμίες.

Εγώ.

Εσύ.

Ένας διάλογος πολέμου.

Μα

Σ’ αγαπώ. Ακόμη σ’ αγαπώ.

Εκεχειρία

Σε μια αγκαλιά που σμίγει το

Εμείς.

Μαρτίδου Ραχήλ

Φορούσα κόκκινο παλτό,

με πρόθεση αγάπης,

όταν ακούγαμε το τραγούδι των γρύλων

και κρύφτηκα στην αγκαλιά σου.

Μη με μαρτυρήσεις…

Η αγκαλιά σου, μου αρκεί.

 

Μουτάφη Καλλιόπη

Μια αγκαλιά αρκεί

Ποτέ δεν είχε καταλάβει τι σημαίνει

ως τη στιγμή, εκείνη την ιερή στιγμή, που έπεσε πάνω στο σώμα της κι έβαλε τα

χέρια της να τον αγκαλιάσουν… ήταν αργά πια… είχε παγώσει ...

 

Μπασούρης Κωνσταντίνος

Μια ζεστή φωλιά,

που μέσα της νιώθεις ασφαλής

κι ας έχει παγωνιά τριγύρω.

Στήριγμα είναι να πιαστείς,

πνοή να συνεχίσεις.

Απάγκιο κι αποκούμπι.

Λύνει τις σιωπές, τον πόνο μαλακώνει,

κάθε που απλόχερα χαρίζεται.

Μέσα της οι μεγάλοι

γίνονται και πάλι παιδιά

και τα θεριά ημερεύει.

Αλήθεια, μπορεί να πει τόσα

κι ας μιλάει με σιωπή.

Μόνος κανείς. Πνοή. Στήριγμα.

Μια αγκαλιά αρκεί...

 

Μπαφούτσου Χρύσα

Μια αγκαλιά αρκεί,

να γίνει χείμαρρος να ξεδιψάσει την διψασμένη σου ψυχή.

Να ξαναδώσει φως στα ολόξανθα

κυματιστά σου μαλλιά

και να γαληνέψει

τις θάλασσες των ματιών σου.

 

Μια αγκαλιά αρκεί,

να φρενάρει τον χρόνο

να λειαίνει τις ρυτίδες της μοναξιάς

και να μοιράσει ήλιους το καταχείμωνο.

 

Ναι αρκεί μια αγκαλιά,

.... για να ξαναβυθιστώ

στο βαθύ γαλάζιο

των ματιών σου!

 

Μπόικου Θεοδώρα

Μια Αγκαλιά αρκεί για να λικνίσει το όνειρο στον ήχο της άρπας του Ορφέα, είναι φρουρός ακοίμητος μυστικών ανομολόγητων ερώτων, εύφορη κοιλάδα που βρέχουν οι ποταμοί, απάνεμο άκρο επερχόμενης καταιγίδας. Μελένια λόγια ίπτανται στον αστερισμό της, ψιθυρίσματα, λέξεις ζαχαρένιες καμωμένες από αγγέλους χαϊδεύουν απαλά τα κανάλια των αυτιών. Βάλσαμο οι εξομολογήσεις στην παραμυθού, καταφύγιο απόδρασης έννομων και άνομων, ορίζοντας συνάντησης καρδιάς και αισθήσεων!

Μυλωνά Κωνσταντίνα

Μια αγκαλιά αρκεί

για να σβήσει της ερημιάς τη θέα∙

για να ξορκίσει το στοιχειό της καταιγίδας∙

για να πάψει, παροδικά, ο πόνος κι η πείνα.

 

Πανίκου Εύη

Η καρδιά σφίγγει σαν μεταλλική κλειδαριά,

Το μυαλό πετάει όπως το ανεμοδαρμένο κλαράκι,

Η γη κάτω απ’ τα πόδια γίνεται άβυσσος που ρουφάει,

Το σώμα δέχεται μικρές επαναλαμβανόμενες συσπάσεις,

Ψάχνει απελπισμένα ένα μέρος να κουρνιάσει και να ξαποστάσει,

Κάπου να ζεσταθεί, να φορτίσει σαν εκείνη τη συσκευή στην πρίζα

Κι όμως, λίγα ζητάει εκείνη τη στιγμή,

Μόνο μια φωλίτσα αποδημητικού πουλιού

Μιαν ασφάλεια σαν εκείνη της μήτρας

Κι όμως, μια αγκαλιά αρκεί...

 

Ρουσουνέλου Δήμητρα

Μια αγκαλιά αρκεί να λιώσει τον πάγο της καρδιάς.

Κι αν έγινε γκρίζα κι άχαρη, μια αγκαλιά αρκεί, να πάρει πάλι κόκκινο χρώμα.

Εκεί που η ψυχή πληγώθηκε, αρκεί μια αγκαλιά να ράψει το σημείο.

Κι αν κάποιο σημάδι έμεινε και φαίνεται, αρκεί μια αγκαλιά για να το σβήσει.

Μια αγκαλιά αρκεί τα όνειρα να φωτιστούν.

Κι αν τα μάτια γέμισαν με δάκρυα, πάλι μια αγκαλιά αρκεί για να στεγνώσουν.

 

Ρώμα Μένια

Θυμήσου...

μια αγκαλιά

που ένωσε όλα τα σπασμένα σου κομμάτια.

Γιατρικό σε κάθε πληγή

όπου ο πόνος σβήνει,

οι φωνές κοπάζουν...

Μια αγκαλιά

Καταφύγιο για τους φοβισμένους

Και το ρολόι σταματά

Μια αγκαλιά

Συμπαράσταση σε φίλο

σε μια δύσκολη στιγμή

Μια αγκαλιά μητρική

που κάθε παιδί είχε ανάγκη

Μια αγκαλιά από έναν άγνωστο

που όμως σου έδωσε τρομερή δύναμη

Και μέσα στα χρόνια...

αν κάτσεις να το καλοσκεφτείς

κάπου κάποτε για μια στιγμή,

υπήρξε μια αγκαλιά για σένα!

 

Σταυροπούλου Βασιλική

Αγκαλιά

Λουλούδι δίχως μίσχο

Άρωμα μόνο δικό της

Μοναδικό.

Νεύρα, φλέβες, αίμα που ρέει

Διαπερνά δέρμα διάφανο.

Και το στεγνό, το άνυδρο

Χλωραίνει, παχνίζει, ανακουφίζει.

Δροσοσταλίδα, δάκρυ που δροσίζει

Και η ψυχή πάλι ανασαίνει.

Αρκεί μια αγκαλιά;

Μια αγκαλιά αρκεί.

 

Τζιώτζιου Μαρία

Μια αγκαλιά αρκεί

τον κύκλο να κλείσει

τα άπειρα σημεία

της γραμμής

με μολυβιές από

στοργή, νοιάξιμο

θεραπεία ολική

καρδιάς μοναχικής

διψασμένης γι’ αγάπη.

 

Τοψιώτη Μαρία

Μια αγκαλιά αρκεί

να φτιάξει όλα τα σπασμένα σου κομμάτια

να πιάσει την αόρατη κλωστή της καρδιάς σου

και να τη δέσει σφιχτά

τόσο που ν’ αντέχει σε κάθε αντιξοότητα

Μια αγκαλιά αρκεί

να νιώσεις την αγάπη

αυτήν που πάντα ήθελες

κάποιον που να σε αποδεχθεί άνευ όρων

και να σε κάνει κομμάτι της ζωής του

το σημαντικότερο όλων

Μια αγκαλιά αρκεί

να νιώσεις την ηρεμία

αυτήν που ψάχνεις μέσα σου...

 

Τσιπούρα Μάντυ

Το χαμόγελο σκαρφάλωσε στο στόμα

λειψό, ασυνείδητο, ενστικτώδες

γελαστό βλέμμα σε χαρούμενους μύες

όαση στην απλανή έρημο των ματιών

ζεστό ρόδινο χρώμα εμπότισε τα χείλη

θελκτικό το σώμα

στην απλοχεριά της αγκάλης.

Εμπιστέψου με! Ανταπόδοση

φλέβες διογκωμένες

αφυδατωμένο δέρμα, άνευρη σάρκα

φάρος αχνοφέγγει στο μισό ημισφαίριο

σκόρπιες σκέψεις αναδομούνται

μια φλασιά του μυαλού,

η θύμηση της ανάμνησης

επιπλέει στο χυτήριο της μνήμης

μια αγκαλιά αρκεί...

 

Φλογερά Ελένη

Να θυμάσαι

Όταν σφίγγει ο πόνος την καρδιά,

Όταν βουρκώνουν τα μάτια,

Όταν νιώθεις να κλείνουν οι δρόμοι,

Όταν σου κλέβουν τα όνειρα,

Όταν σου κόβουν τα φτερά,

Όταν συννεφιάζει ο λογισμός,

Τότε μια αγκαλιά αρκεί

να γίνει και πάλι ο κόσμος δικός σου.

 

Φραϊδάκη Μαίρη

Μια αγκαλιά αρκεί,

να ρίξει φως σε κείνη τη γωνιά που η ψυχή μου στέκει μονάχη.

Εκεί που συμφορές πολλές μαζεύτηκαν γκρεμίζοντας τα πάντα εντός μου.

Μα δες, εκείνη πιάνει όλα και τα ενώνει.

Και τις πληγές αλείφει με φροντίδα.

Σαν κάτι καλό πια μοιάζει να ζυγώνει.

Μια δύναμη φουντώνει εντός μου.

Γεννιέται η ανάγκη να χαρίσω κι εγώ το ίδιο δώρο.

 

Χατζηχάννα Έλενα

Μια αγκαλιά σου στήριγμα ζητά, γιατί η ψυχή της έχει σκορπιστεί, οι αντοχές της ‘φτασαν στο μηδέν κι οι σκέψεις στον τοίχο ‘στησαν το μυαλό. Το είναι της στο πουθενά, σαν λίγο πριν το τέλος. Γι αυτό σου λέω... χρειάζεται ν’ αγαπηθεί. Μια αγκαλιά σου ίσως αρκεί να τη ζεστάνει. Και ποιος ξέρει... ίσως ξανασηκωθεί.

Χρυσοπούλου Βέτα

Μια αγκαλιά αρκεί

Να σε παρηγορήσει

Για τα χαμένα σου όνειρα

Για τη θάλασσα που

Έγινε θολή

Για την αγάπη που κάποτε

Στερήθηκες

Για τα λουλούδια που

Δεν άνθισαν μιαν άνοιξη

Για τα πουλιά που σώπασαν

Μια αγκαλιά αρκεί

Όλα να τ’ αναστήσει

Μέσα από την αγάπη