Κοτσαύτη
Γιώτα
Ένα ευχαριστώ για τον Δεκέμβρη
Ο Δεκέμβρης καταφθάνει
μ’ ένα κόκκινο παλτό.
Μήπως είναι ο
Αϊ-Βασίλης; Μήπως φέρνει αυτός τα δώρα;
Μήπως πέρα από το χιόνι
κουβαλάει και γλυκά;
Κι όνειρα πασπαλισμένα
με νιφάδες απαλές;
Έλα, φίλε μου Δεκέμβρη.
Θα σου έχω εγώ στο τζάκι
μία κούπα σοκολάτα κι
έναν κουραμπιέ αχνιστό.
Τίποτα δεν θα ζητήσω.
Μόνο υγεία και αγάπη.
Τα παιδιά να μην
πονούν. Ούτε πείνα να γνωρίσουν.
Έλα, βγάλε το παλτό
σου. Καλώς ήρθες! Φχαριστώ!
Λεοκάτα
Μελίνα
Ο Δεκέμβρης καταφθάνει μ’
ένα κόκκινο παλτό.
Μες στις τσέπες του κρυμμένα
τα στολίδια για το δέντρο, τα πολύχρωμα λαμπάκια όλα με σειρά αναμμένα.
Μα και νόστιμα γλυκά, κουραμπιέδες
και μελομακάρονα στα κουτάκια τους κλειστά.
Κουμπωμένα όλα όμως τ’
άσπρα του κουμπιά, για το κρύο και το χιόνι και τον άνεμο.
Προχωράει με βήμα αργό με
χαμόγελο πλατύ, τελευταίος της χρονιάς και μ’ αναμνήσεις φορτωμένος.
Μακαριάν
Μαριάννα
Στης πόλης τους ξέφρενους
ρυθμούς ολόχρυσα φώτα γεμίζουν τα περβάζια.
Πράσινα, κόκκινα, κίτρινα,
μπλε.
Σκάνε σαν άνθη μέσα απ’
την κάτασπρη κουβέρτα.
Κι ο Δεκέμβρης καταφθάνει
μ’ ένα κόκκινο παλτό.
Αχνίζει η πνοή του απ’ το
κρύο και στέκει τον αέρα να μυρίσει.
Κανέλα, γαρίφαλο και μέλι.
Φορτώνει όλα τα δέντρα μας πολύχρωμα στολίδια
και τραγουδά «Ω έλατο, ω έλατο, μ’ αρέσεις, πώς μ’ αρέσεις!»
με τις νιφάδες του χιονιού να κρύβουν τ’ αστέρια.
Μπόικου
Θεοδώρα
Ο Δεκέμβρης καταφτάνει μ’
ένα κόκκινο παλτό και λευκό με ασημένιες ανταύγειες κασκόλ. Στο ένα χέρι κρατά δίσκο
χρυσό με μελομακάρονα, κουραμπιέδες, φογάτσες, νούμπουλο για τους μερακλήδες και
στο άλλο του το τρίγωνο για να καλαντίσει το Χριστός Γεννάται. Αλεξανδρινά και χειμωνάνθη
δωρίζει στους αγρούς, και σπυρί σπυρί αντρειεύει η μέρα. Έλατα φωτεινά φέρουν αγγέλους
ευχών και προσμονή. Φυσάει βοριάς Αγάπης, Ευτυχίας Αφθονίας με νύφες χιονιού. Κρύος
και Γιορτάρης, Κόκκινος κι Αγαπησιάρης!
Χριστοφόρου
Χριστόφορος
Πυκνή καπνιά απ’ την
καπνοδόχο,
με μια όμορφη φωτιά να
σιγοκαίει το γέρικο κούτσουρο,
περιμένουν ν’ απλωθεί
ένα κάτασπρο χαλί,
μα ο Δεκέμβρης
καταφθάνει μ’ ένα κόκκινο παλτό.
Μην είναι οι ζεστές
καρδιές της προσφοράς
ή τα κόκκινα κυκλάμινα
ενός ευτυχισμένου ξεχασμένου βράχου;
Μπορεί να είναι κι ο
μανδύας ενός βασιλιά που τελειώνει η θητεία του;
Όμορφος μήνας
καταφθάνει πασπαλισμένος με τη μαγεία του Αϊ-Βασίλη…
