Σεπτέμβρης

 

Όσο κι αν πάτησα στην άμμο,

όσο κι αν ξόδεψα στον ήλιο σου, ουρανέ μου,

στη θαλπωρή του φθινοπώρου,

σαν το τρεμάμενο πουλί,

αδημονώ για να κουρνιάσω.

Και τούτο τον Σεπτέμβρη θα ’θελα

να ’μουν δροσοσταλίδα στα κίτρινα φύλλα,

να ’μουν αεράκι δροσερό στο θρόισμα των δέντρων.

Το πρώτο φεγγάρι του φθινοπώρου θα ’θελα να ’μουν.

Ο ήλιος στην άκρη του ορίζοντα.

Να ’μουν το κύμα που χαϊδεύει την άμμο.

Θα ’θελα  να ’μουν η πρώτη σταγόνα στο πατητήρι

και να μεθύσω στο άρωμα του χινοπώρου.

Σεπτέμβρη μου!

Αναστασία Κασσελούρη

 

Το κείμενο προέκυψε στα πλαίσια του 9ου κύκλου του εργαστηρίου συγγραφής.