10 ερωτήσεις στη Γιώτα Καραγιάννη

 

1.Πότε και γιατί ξεκίνησες να γράφεις;

Ξεκίνησα να γράφω σε μικρή ηλικία, περίπου στα δεκατρία μου χρόνια. Έγραφα ποιήματα, μικρά διηγήματα και ημερολόγια σκέψεων. Αυτό προέκυψε από την ανάγκη να βρω το δικό μου καταφύγιο από λέξεις και να εκφράσω τα συναισθήματά μου στο χαρτί. Έτσι έμαθα να φτιάχνω έναν ολόδικό μου κόσμο και να ταξιδεύω σ’ αυτόν.

2.Σε ποια συγγραφέα θα έκανες το τραπέζι;

Θα έκανα το τραπέζι στην αγαπημένη μου συγγραφέα Αλκυόνη Παπαδάκη. Έχω διαβάσει τα περισσότερα βιβλία της και πάντα με συγκινεί η τρυφερή ματιά της. Είναι ανακούφιση και λύτρωση ταυτόχρονα να βλέπω πως μ’ έναν μαγικό τρόπο υπερασπίζεται το δώρο της ζωής, μέσα από τις πιο δύσκολες χίμαιρες των ηρώων της.

3.Με ποια συγγραφέα θα έπινες καφέ;

Θα έπινα καφέ με την κυρία Φωτεινή Τσαλίκογλου επειδή ασχολείται πολύ με την εσωτερική περιπέτεια της ανθρώπινης ύπαρξης και μάλιστα σε δύσκολες περιόδους που περνάμε οι άνθρωποι τα τελευταία χρόνια.

4.Αν οι λέξεις κινδύνευαν κι έπρεπε να φυλάξεις οπωσδήποτε μία για το μέλλον, ποια θα ήταν αυτή;

Αν οι λέξεις κινδύνευαν θα έσωζα τη λέξη «αγάπη». Είναι μια λέξη που μπορεί να χτίσει τα πάντα γύρω μας. Ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν να έχουν γκρεμιστεί.

5.Αν έβρισκες ένα μαγικό ραβδί, ποιο όνειρό σου θα πραγματοποιούσες;

Αν είχα ένα μαγικό ραβδί, θα σταματούσα όλους τους πολέμους. Θα καταργούσα οτιδήποτε σχετίζεται με τον πόλεμο και θα έφερνα την ειρήνη παντού. Είναι ένα όνειρο που δυστυχώς ακόμα δεν έχει πραγματοποιηθεί.

6.Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις μόλις ξυπνήσεις και το τελευταίο πριν κοιμηθείς;

Το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ξυπνήσω είναι να πιω καφέ και το τελευταίο πράγμα που κάνω είναι η προσευχή. Καφέ για να ξεκινήσω τη μέρα και προσευχή πριν κοιμηθώ, για να ευχαριστήσω τον Θεό γι’ αυτήν την καινούργια μέρα που μου δόθηκε.

7.Ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτήν την περίοδο;

Διαβάζω το βιβλίο της Ξένιας Καλογεροπούλου «Γράμμα στον Κωστή». Είναι ένα γράμμα αφιερωμένο στον άντρα της που έχει φύγει από τη ζωή. Πολύ συγκινητικό, ανθρώπινο και τρυφερό.

8.«Αλάτι»: τι σου έρχεται στο μυαλό όταν το ακούς;

Όταν ακούω τη λέξη «Αλάτι», μου έρχονται στο μυαλό ταξίδια σε διάφορες πόλεις,  γνωριμία με διαφορετικούς ανθρώπους που ασχολούνται με τη γραφή, συγγραφικά εργαστήρια, όνειρα που γίνονται αληθινά μέσα από τις Εκδόσεις Αλάτι και σίγουρα μια αίσθηση ελευθερίας και πολιτισμού.

9. «Μικρογραφίες της ψυχής». Τι πρέπει να γνωρίζει το αναγνωστικό κοινό για τη συλλογή σου;

Οι «Μικρογραφίες της ψυχής» είναι μια συλλογή από τριάντα μικροδιηγήματα που φέρνουν στην επιφάνεια λεπτές αποχρώσεις της ψυχής. Πιστεύω πως οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι από χρώματα και δεν είμαστε ρομπότ ή μηχανές. Χρειαζόμαστε χώρο και χρόνο για να κοιτάζουμε τον ουρανό, τ’ αστέρια, τη θάλασσα και τη ζωή. Το βιβλίο απλώς καταγράφει αυτήν την πεποίθηση που έχω ενώ, παράλληλα, προσπαθεί να φωτίσει την κοινή ουσία που μας ενώνει.

10.Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σου σχέδια;

Αυτήν τη στιγμή δεν έχω κάποια συγγραφικά σχέδια. Αφήνω τον χρόνο να κάνει τη δουλειά του μέχρι τη στιγμή που θα νιώσω πάλι την ανάγκη να μιλήσω μέσα από το χαρτί ή να καθίσω μπροστά από το πληκτρολόγιο. Ελπίζω κάποτε να γράψω ένα μυθιστόρημα. Θα το ήθελα πολύ.

…

Γεννήθηκα στην Αθήνα τον Μάιο του 1965. Έχω μια κόρη που σπουδάζει Ψυχολογία. Τελείωσα τη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πειραιά. Εργάστηκα για τέσσερα χρόνια σε ιδιωτικό σχολείο και σήμερα εργάζομαι σε δημόσιο σχολείο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Παρακολούθησα πολλά εκπαιδευτικά σεμινάρια και ημερίδες, ενώ παράλληλα ασχολήθηκα με το θεατρικό παιχνίδι. Από μικρή ηλικία με τράβηξε το γράψιμο γι’ αυτό συμμετείχα σε αρκετούς διαγωνισμούς ποίησης. Τον Μάρτιο του 2019 εκδόθηκε το παραμύθι «Φαταουλάν ο Ονειροκλέφτης» από τις Εκδόσεις Μ. Σιδέρη, που γράψαμε με δύο φίλες δασκάλες, για τη σχέση της τεχνολογίας με τα παιδιά και την υπερβολική χρήση της. Την ίδια  χρονιά συμμετείχα στο συγγραφικό εργαστήρι της Γιώτας Κοτσαύτη. Ακολούθησε η συμμετοχή μου στα συλλογικά βιβλία «Ιστορίες με Αλάτι» και «Ανθολόγιο. Πεζά και ποιήματα με θέματα απ’ τους μήνες και τις εποχές» (Εκδόσεις Αλάτι). Το ταξίδι της γραφής συνεχίζεται επειδή για μένα σημαίνει ελευθερία, μοίρασμα κι επικοινωνία με άλλους ανθρώπους.

Οι «Μικρογραφίες της ψυχής», συλλογή μικρομυθοπλασίας, κυκλοφορεί απ’ τις Εκδόσεις Αλάτι.

Απ’ το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Τριάντα μικροδιηγήματα που ταξιδεύουν τον αναγνώστη με τα χρώματα της ψυχής. Μια περιπέτεια που ξεκινάει μ' ένα «Δελτίο καιρού» και τελειώνει με μια «Ταυτότητα». Σ' αυτήν τη διαδρομή αλλάζουν τα χρώματα με συνεχόμενη ροή, παρέα με δυόσμο και βασιλικό. Από το γαλάζιο στο μοβ, στο κόκκινο, στο γκρι, το κίτρινο και το πορτοκαλί. Έτσι βάφονται κι οι πράξεις των ηρώων. Εκτός από εκείνες που κουβαλάνε πάντα μαζί τους το μαύρο και γεμίζουν τον αληθινό κόσμο με σημάδια απόγνωσης και μοναξιάς.

https://www.ekdoseisalati.com/p/mikrografies-tis-psychis/  

 

10 ερωτήσεις στη Μέλανη Ανθίμου

1.Πότε και γιατί ξεκίνησες να γράφεις;

Το 2011. Μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Έγραφα για να δώσω ένα διαφορετικό τέλος σε αυτό που ζούσα. Ήθελα να βλέπω τις σκέψεις μου γραμμένες στο χαρτί, ήταν ένας από τους τρόπους που με βοηθούσε να ηρεμώ.

2.Σε ποια συγγραφέα θα έκανες το τραπέζι;

Στη Μαλβίνα Κάραλη, για να μου αναλύσει τη θεωρία της για τις σχέσεις, τον έρωτα και τη γυναικεία φύση. Νομίζω θα συζητούσαμε για ώρες. Φαίνεται να ήταν πολύ ενδιαφέρων άνθρωπος.

3.Με ποιον συγγραφέα θα έπινες καφέ;

Θα ήθελα να πιω καφέ με τον Ζήνων τον Κιτιεύ. Γιατί είναι ο ιδρυτής της στωικής φιλοσοφίας που διδάσκει την υπομονή ως αρετή, την ηρεμία απέναντι στις καταστάσεις, είτε αυτές είναι δυσάρεστες είτε ευχάριστες. Γεγονός πολύ σημαντικό στη σύγχρονη εποχή που κυριαρχεί η ανησυχία και το άγχος. Η στωική φιλοσοφία είναι σαν life coach. Προπονητής θετικής αντιμετώπισης της ζωής, όπως είναι και αποδοχή του θανάτου. Ζητήματα όντως σοβαρά που χρήζουν εξέτασης. 

4.Αν οι λέξεις κινδύνευαν κι έπρεπε να φυλάξεις οπωσδήποτε μία για το μέλλον, ποια θα ήταν αυτή;

Επειδή ακριβώς χάθηκαν οι λέξεις και ψάχνουμε να βρούμε τρόπους να περιορίσουμε τα λόγια και να μην εκφραζόμαστε, θα διαφύλασσα την «αλληλεγγύη». Σκέφτηκα πρώτα την «υγεία» αλλά χωρίς αγάπη δεν μπορούμε να απολαύσουμε ούτε την υγεία. Οπότε αυτά τα δύο εμπεριέχονται στην αλληλεγγύη. Γιατί αν δεν ασχολείσαι, δεν θα ασχοληθούν ούτε μαζί σου. Κι αυτό έχει ανάγκη ο κόσμος κι η κοινωνία για να είναι καλύτερη: νοιάξιμο, φροντίδα, αλληλεγγύη.

5.Αν έβρισκες ένα μαγικό ραβδί, ποιο όνειρό σου θα πραγματοποιούσες;

Όνειρό μου είναι να αποκτήσω έναν χώρο ειδικό για παιδιά. Θα είναι φωτεινός, ζωντανός, προσεγμένος και θα εμπνέει τη δίψα για γνώση. Γιατί είναι γλυκό το μεθύσι της μάθησης. Σε ταξιδεύει σε κόσμους διαφορετικούς, ιδιαίτερους, μοναδικούς που εσύ ο ίδιος πλάθεις και δημιουργείς. 

6.Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις μόλις ξυπνήσεις και το τελευταίο πριν κοιμηθείς;

Δεν έχω μια συγκεκριμένη ρουτίνα καθημερινά, με κουράζει. Μπορεί να πάω βόλτα τον σκύλο μου, τη Μουτζούρα. Συνήθως έρχεται μαζί μας κι η γάτα, η Μάτσου. Άλλες μέρες μπορεί να μιλάω στο τηλέφωνο. Κάποιες άλλες γράφω ημερολόγιο. Θα κάνω μπάνιο τα παιδιά. Όλ’ αυτά γίνονται το βράδυ. Η ιεροτελεστία υπάρχει στο πρωινό όπου το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να πάρω καφέ. Τα υπόλοιπα, σίγουρα μετά από έναν καφέ, θα γίνουν πιο εύκολα.

7.Ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτήν την περίοδο;

Αυτήν την περίοδο διαβάζω το «Δώρο» του Στέφανου Ξενάκη και, παράλληλα, το βιβλίο «Η Φιλοσοφία σε κόμικς», των Michael Patton και Cannon Kevin. Συνήθως διαβάζω ταυτόχρονα βιβλία. Υπάρχουν και περίοδοι που μόνο γράφω. Ή διαβάζω μόνο βιβλία που χρησιμοποιώ στη δουλειά μου ως φιλόλογος. Παρατηρώ με τα χρόνια ότι έχω ελλειμματική προσοχή και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ για αρκετή ώρα οπότε η εναλλαγή κειμένων με βοηθά πολύ. Επίσης, ο εγκέφαλος μου βαριέται τη μονοτονία. Μου αρέσουν πολλά και διαφορετικά πράγματα.

8.«Αλάτι»: τι σου έρχεται στο μυαλό όταν το ακούς;

Το «Αλάτι» για μένα υπήρξε κυριολεκτικά αλατοπίπερο στη ζωή μου εν καιρώ πανδημίας. Με τον εγκλεισμό ήθελα να νιώθω ότι ασχολούμαι με κάτι δημιουργικό που μου αρέσει και με παθιάζει. Το «Αλάτι» ήταν το έναυσμα για να αποκτήσω ξανά την κινητήριο δύναμη να συνεχίσω το γράψιμο. Τα σεμινάρια μού έδωσαν έμπνευση και τροφή για δημιουργία. Έβαλα τις σκέψεις μου σε τάξη και σειρά που έβγαζε νόημα κι αυτό ήταν πολύ όμορφο. Πλέον είναι και ο εκδοτικός οίκος του δεύτερου χάρτινου παιδιού μου. Είμαι πολύ περήφανη και ευγνώμων γι’ αυτήν τη συνεργασία. Είναι τιμή μου που ανήκω σε έναν εκδοτικό οίκο που έχει ψυχή και υλοποιεί αυτό που οραματίζεται ο καλλιτέχνης / συγγραφέας.

9.«Μικρές στιγμές ζευγαριών». Τι πρέπει να γνωρίζει το αναγνωστικό κοινό για το βιβλίο σου;

Αυτό το βιβλίο είναι μια κάβα κειμένων που δημιουργήθηκε μέσα από παρατήρηση και καταγραφή. Σαν να ήμουν ένας φωτογράφος που απαθανατίζει σημαντικές στιγμές στη ζωή διαφόρων ζευγαριών. Ο προορισμός είναι πάντα η αγάπη, το ταξίδι είναι διαφορετικό. Άλλοι το βιώνουν αμοιβαία, άλλοι μονόπλευρα, άλλοι από μακριά κ.ο.κ. Όμως όλοι οι άνθρωποι ομοφυλόφιλοι, ετεροφυλόφιλοι αποζητούν την ερωτική αγάπη. Αυτή είναι το αλατοπίπερο της ζωής. Είναι ένα βιβλίο για ανθρώπους που παρακολουθούν αυτοτελή επεισόδια στην τηλεόραση γιατί βαριούνται τις συνέχειες. Είναι για εκείνους που έχουν δυσκολία στη συγκέντρωση και θα ήθελαν να διαβάσουν κάτι λογοτεχνικό. Είναι, επίσης, για εκείνους που θέλουν να βρουν σε ποια μορφή αγάπης ζει ο εαυτός τους αυτήν τη δεδομένη στιγμή. Είναι ένα βιβλίο που ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί με κάποιο χαρακτήρα σε κάποια χρονική στιγμή της ζωής του.

10.Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σου σχέδια;

Είναι η έκδοση ενός ακόμη παραμυθιού. Όμως δεν είναι κάτι που με αγχώνει. Ο χρόνος/ Θεός θα το βγάλει στην επιφάνεια κι αυτό, την κατάλληλη χρονική στιγμή. «Τίποτα δεν γίνεται τυχαία» είναι το motto μου και το ακολουθώ πιστά. Για την ώρα θέλω να αφοσιωθώ σε αυτό το συγγραφικό μου παιδί. Εξάλλου τα βήματά μου δεν είναι βεβιασμένα και θεωρώ ότι χρειάζεται χρόνος για να υπάρξει το κάθε έργο.

Ευχαριστώ πολύ!

…

Είμαι μια ενθουσιώδης καθηγήτρια. Αγαπώ τη διδασκαλία και τη συναναστροφή με τα παιδιά. Κατέχω πτυχίο Κλασικών Σπουδών και Φιλοσοφίας απ’ το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Μεταπτυχιακό τίτλο από το Πανεπιστήμιο Νεάπολης Πάφου. Είμαι συγγραφέας και ραδιοφωνική παραγωγός. Πάθος μου: να βρίσκομαι στην αίθουσα διδασκαλίας. Τα παιδιά χρειάζονται κάποιον που θα τους διδάξει κάτι καινούργιο. Θεωρώ τη δουλειά μου λειτούργημα. Βλέπω τη διδασκαλία ως ένα ταξίδι ατελείωτο, αλλά αμφίδρομο.

Μου αρέσει το θέατρο και η ιστορία. Οτιδήποτε υπάρχει ως γεγονός και βοηθά στο παρόν και στο μέλλον. Αυτά και η ζωγραφική είναι μερικά από τα πράγματα που με καθορίζουν.

 

Οι «Μικρές στιγμές ζευγαριών», συλλογή μικρομυθοπλασίας, κυκλοφορεί απ’ τις Εκδόσεις Αλάτι.

Απ’ το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Άνθρωποι που γνωρίζονται, γίνονται ζευγάρια, χωρίζουν, επανασυνδέονται. Είκοσι τρεις «μικρές στιγμές ζευγαριών» και μερικές κενές σελίδες, για να αφηγηθείς τις δικές σου ιστορίες.

https://www.ekdoseisalati.com/p/mikres-stigmes-zeygarion/

Οι συγγραφείς της Αλατοπαρέας συστήνονται-Ελένη Πάρα

 

Η μοναξιά των νεκρών

Πόσος θάνατος ακόμη για να πάψουν τα άθλια γέλια;

Κραυγή να γκρεμίσει τα μαρμαρωμένα χαμόγελα;

Άναρχος ο θεός σήμερα, του κεφαλιού του κάνει.

Έπαψε τις φωνές των αγγέλων.

Διαμέλισε τα φτερά τους.

Επίμονοι εκείνοι φύσηξαν ακατάληπτες τις ευχές στο χώμα.

Προχωρημένη άνοιξη κι άργησε των λουλουδιών το παιχνίδισμα.

Βάρυνε η προσμονή στο φτερούγισμα των πουλιών.

Ησύχασε ο άνεμος κοιτώντας τους τάφους.

Των ανθρώπων τον πόνο συμπάθησε.

Ελεύθερους τους είδε να πετούν μακριά από του μαρμάρου τη φυλακισμένη μνήμη.

Καμία μοναξιά.

Καμία προσδοκία παραδείσου.

Μόνο μια άγνωστη λέξη να τους περιμένει…

Ελένη Πάρα

…

Γεννήθηκα στο Σικάγο από Έλληνες γονείς. Μεγάλωσα στον Πειραιά όπου μεγάλωσε κι η αγάπη μου για τη θάλασσα. Τελειώνοντας το λύκειο ξεκίνησα αμέσως να εργάζομαι στον ναυτιλιακό χώρο. Παράλληλα ασχολήθηκα με τον χορό, τη φωτογραφία και το γράψιμο.

Έχω παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής και ποίησης, μεταξύ αυτών στο Αλάτι με τη Γιώτα Κοτσαύτη και την Άννα Γρίβα, τις οποίες εκτιμώ βαθιά.

Τα τελευταία χρόνια ζω με την οικογένειά μου στον Άλιμο, εργάζομαι σε ναυτιλιακή εταιρεία και έχω τη χαρά να σπουδάζω τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ε.Α.Π.

…

Η Ελένη παρακολούθησε τον τρίτο κύκλο του εργαστηρίου συγγραφής των Εκδόσεων Αλάτι και συμμετέχει με κείμενά της στο βιβλίο μας:

Μ’ ένα στυλό διαρκείας

https://www.ekdoseisalati.com/p/me-ena-stylo-diarkeias/