10 ερωτήσεις στη Μέλανη Ανθίμου

1.Πότε και γιατί ξεκίνησες να γράφεις;

Το 2011. Μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Έγραφα για να δώσω ένα διαφορετικό τέλος σε αυτό που ζούσα. Ήθελα να βλέπω τις σκέψεις μου γραμμένες στο χαρτί, ήταν ένας από τους τρόπους που με βοηθούσε να ηρεμώ.

2.Σε ποια συγγραφέα θα έκανες το τραπέζι;

Στη Μαλβίνα Κάραλη, για να μου αναλύσει τη θεωρία της για τις σχέσεις, τον έρωτα και τη γυναικεία φύση. Νομίζω θα συζητούσαμε για ώρες. Φαίνεται να ήταν πολύ ενδιαφέρων άνθρωπος.

3.Με ποιον συγγραφέα θα έπινες καφέ;

Θα ήθελα να πιω καφέ με τον Ζήνων τον Κιτιεύ. Γιατί είναι ο ιδρυτής της στωικής φιλοσοφίας που διδάσκει την υπομονή ως αρετή, την ηρεμία απέναντι στις καταστάσεις, είτε αυτές είναι δυσάρεστες είτε ευχάριστες. Γεγονός πολύ σημαντικό στη σύγχρονη εποχή που κυριαρχεί η ανησυχία και το άγχος. Η στωική φιλοσοφία είναι σαν life coach. Προπονητής θετικής αντιμετώπισης της ζωής, όπως είναι και αποδοχή του θανάτου. Ζητήματα όντως σοβαρά που χρήζουν εξέτασης. 

4.Αν οι λέξεις κινδύνευαν κι έπρεπε να φυλάξεις οπωσδήποτε μία για το μέλλον, ποια θα ήταν αυτή;

Επειδή ακριβώς χάθηκαν οι λέξεις και ψάχνουμε να βρούμε τρόπους να περιορίσουμε τα λόγια και να μην εκφραζόμαστε, θα διαφύλασσα την «αλληλεγγύη». Σκέφτηκα πρώτα την «υγεία» αλλά χωρίς αγάπη δεν μπορούμε να απολαύσουμε ούτε την υγεία. Οπότε αυτά τα δύο εμπεριέχονται στην αλληλεγγύη. Γιατί αν δεν ασχολείσαι, δεν θα ασχοληθούν ούτε μαζί σου. Κι αυτό έχει ανάγκη ο κόσμος κι η κοινωνία για να είναι καλύτερη: νοιάξιμο, φροντίδα, αλληλεγγύη.

5.Αν έβρισκες ένα μαγικό ραβδί, ποιο όνειρό σου θα πραγματοποιούσες;

Όνειρό μου είναι να αποκτήσω έναν χώρο ειδικό για παιδιά. Θα είναι φωτεινός, ζωντανός, προσεγμένος και θα εμπνέει τη δίψα για γνώση. Γιατί είναι γλυκό το μεθύσι της μάθησης. Σε ταξιδεύει σε κόσμους διαφορετικούς, ιδιαίτερους, μοναδικούς που εσύ ο ίδιος πλάθεις και δημιουργείς. 

6.Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις μόλις ξυπνήσεις και το τελευταίο πριν κοιμηθείς;

Δεν έχω μια συγκεκριμένη ρουτίνα καθημερινά, με κουράζει. Μπορεί να πάω βόλτα τον σκύλο μου, τη Μουτζούρα. Συνήθως έρχεται μαζί μας κι η γάτα, η Μάτσου. Άλλες μέρες μπορεί να μιλάω στο τηλέφωνο. Κάποιες άλλες γράφω ημερολόγιο. Θα κάνω μπάνιο τα παιδιά. Όλ’ αυτά γίνονται το βράδυ. Η ιεροτελεστία υπάρχει στο πρωινό όπου το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να πάρω καφέ. Τα υπόλοιπα, σίγουρα μετά από έναν καφέ, θα γίνουν πιο εύκολα.

7.Ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτήν την περίοδο;

Αυτήν την περίοδο διαβάζω το «Δώρο» του Στέφανου Ξενάκη και, παράλληλα, το βιβλίο «Η Φιλοσοφία σε κόμικς», των Michael Patton και Cannon Kevin. Συνήθως διαβάζω ταυτόχρονα βιβλία. Υπάρχουν και περίοδοι που μόνο γράφω. Ή διαβάζω μόνο βιβλία που χρησιμοποιώ στη δουλειά μου ως φιλόλογος. Παρατηρώ με τα χρόνια ότι έχω ελλειμματική προσοχή και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ για αρκετή ώρα οπότε η εναλλαγή κειμένων με βοηθά πολύ. Επίσης, ο εγκέφαλος μου βαριέται τη μονοτονία. Μου αρέσουν πολλά και διαφορετικά πράγματα.

8.«Αλάτι»: τι σου έρχεται στο μυαλό όταν το ακούς;

Το «Αλάτι» για μένα υπήρξε κυριολεκτικά αλατοπίπερο στη ζωή μου εν καιρώ πανδημίας. Με τον εγκλεισμό ήθελα να νιώθω ότι ασχολούμαι με κάτι δημιουργικό που μου αρέσει και με παθιάζει. Το «Αλάτι» ήταν το έναυσμα για να αποκτήσω ξανά την κινητήριο δύναμη να συνεχίσω το γράψιμο. Τα σεμινάρια μού έδωσαν έμπνευση και τροφή για δημιουργία. Έβαλα τις σκέψεις μου σε τάξη και σειρά που έβγαζε νόημα κι αυτό ήταν πολύ όμορφο. Πλέον είναι και ο εκδοτικός οίκος του δεύτερου χάρτινου παιδιού μου. Είμαι πολύ περήφανη και ευγνώμων γι’ αυτήν τη συνεργασία. Είναι τιμή μου που ανήκω σε έναν εκδοτικό οίκο που έχει ψυχή και υλοποιεί αυτό που οραματίζεται ο καλλιτέχνης / συγγραφέας.

9.«Μικρές στιγμές ζευγαριών». Τι πρέπει να γνωρίζει το αναγνωστικό κοινό για το βιβλίο σου;

Αυτό το βιβλίο είναι μια κάβα κειμένων που δημιουργήθηκε μέσα από παρατήρηση και καταγραφή. Σαν να ήμουν ένας φωτογράφος που απαθανατίζει σημαντικές στιγμές στη ζωή διαφόρων ζευγαριών. Ο προορισμός είναι πάντα η αγάπη, το ταξίδι είναι διαφορετικό. Άλλοι το βιώνουν αμοιβαία, άλλοι μονόπλευρα, άλλοι από μακριά κ.ο.κ. Όμως όλοι οι άνθρωποι ομοφυλόφιλοι, ετεροφυλόφιλοι αποζητούν την ερωτική αγάπη. Αυτή είναι το αλατοπίπερο της ζωής. Είναι ένα βιβλίο για ανθρώπους που παρακολουθούν αυτοτελή επεισόδια στην τηλεόραση γιατί βαριούνται τις συνέχειες. Είναι για εκείνους που έχουν δυσκολία στη συγκέντρωση και θα ήθελαν να διαβάσουν κάτι λογοτεχνικό. Είναι, επίσης, για εκείνους που θέλουν να βρουν σε ποια μορφή αγάπης ζει ο εαυτός τους αυτήν τη δεδομένη στιγμή. Είναι ένα βιβλίο που ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί με κάποιο χαρακτήρα σε κάποια χρονική στιγμή της ζωής του.

10.Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σου σχέδια;

Είναι η έκδοση ενός ακόμη παραμυθιού. Όμως δεν είναι κάτι που με αγχώνει. Ο χρόνος/ Θεός θα το βγάλει στην επιφάνεια κι αυτό, την κατάλληλη χρονική στιγμή. «Τίποτα δεν γίνεται τυχαία» είναι το motto μου και το ακολουθώ πιστά. Για την ώρα θέλω να αφοσιωθώ σε αυτό το συγγραφικό μου παιδί. Εξάλλου τα βήματά μου δεν είναι βεβιασμένα και θεωρώ ότι χρειάζεται χρόνος για να υπάρξει το κάθε έργο.

Ευχαριστώ πολύ!

…

Είμαι μια ενθουσιώδης καθηγήτρια. Αγαπώ τη διδασκαλία και τη συναναστροφή με τα παιδιά. Κατέχω πτυχίο Κλασικών Σπουδών και Φιλοσοφίας απ’ το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Μεταπτυχιακό τίτλο από το Πανεπιστήμιο Νεάπολης Πάφου. Είμαι συγγραφέας και ραδιοφωνική παραγωγός. Πάθος μου: να βρίσκομαι στην αίθουσα διδασκαλίας. Τα παιδιά χρειάζονται κάποιον που θα τους διδάξει κάτι καινούργιο. Θεωρώ τη δουλειά μου λειτούργημα. Βλέπω τη διδασκαλία ως ένα ταξίδι ατελείωτο, αλλά αμφίδρομο.

Μου αρέσει το θέατρο και η ιστορία. Οτιδήποτε υπάρχει ως γεγονός και βοηθά στο παρόν και στο μέλλον. Αυτά και η ζωγραφική είναι μερικά από τα πράγματα που με καθορίζουν.

 

Οι «Μικρές στιγμές ζευγαριών», συλλογή μικρομυθοπλασίας, κυκλοφορεί απ’ τις Εκδόσεις Αλάτι.

Απ’ το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Άνθρωποι που γνωρίζονται, γίνονται ζευγάρια, χωρίζουν, επανασυνδέονται. Είκοσι τρεις «μικρές στιγμές ζευγαριών» και μερικές κενές σελίδες, για να αφηγηθείς τις δικές σου ιστορίες.

https://www.ekdoseisalati.com/p/mikres-stigmes-zeygarion/