Όταν η Παναγιά θρηνεί

 

Γιαμουρίδου Κική

Όταν η Παναγιά θρηνεί, συμπάσχει όλη η πλάση. Σύννεφα μαύρα θαμπώνουν το μπλε του ουρανού. Μοβ χρώμα κυριαρχεί, θλίψη, πόνος. Σκηνές απερίγραπτες. Τι να πει κανείς και σ’ αυτήν τη μάνα. Σε καμιά μάνα κανείς δεν μπορεί να πει τίποτα, ούτε να την παρηγορήσει. Ο Κύριος σήκωσε τον σταυρό όλου του κόσμου. Οδηγήθηκε στον θάνατο και απέδειξε πώς είναι να αγαπάς αληθινά. Μαζί της θρηνούμε όλοι. Κλαίμε για την κατάντια μας, για τον υπέρμετρο εγωισμό μας, για τη φοβερή κακία μας, για την ατελείωτη ματαιοδοξία μας. Ώρες περισυλλογής, κάθαρσης και αυτοκριτικής. Ίσως η δική μας ανηφόρα να ξεκινά τώρα...

 

Σωτηροπούλου Ρούλα

Όταν η Παναγιά θρηνεί,

ανταριάζει η θάλασσα

κι από οργή φουσκώνει ο αδερφός άνεμος.

Μοιρολογάει ο ουρανός,

τα σύννεφα ξεχειλίζουν δάκρυα

κι ολάκερη η φύση πενθεί την αδικία.

Όταν η Παναγιά θρηνεί,

ραγίζουνε λιθάρια,

σωπαίνει η ανάσα

η ψυχή ν’ ακουστεί

κι ο ανείπωτος πόνος μιας μάνας

που βίωσε την άπρεπη ταλαιπωρία

του πολύπαθου γιου της.