Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2024

Φως εκ δέντρου

 

Οι συγγραφείς της Αλατοπαρέας γράφουν για τα Χριστούγεννα

 


Φως εκ δέντρου

 

Τα δέντρα γεννούν ζωή.

Τίκτουν τις γιορτές.

Στολίζονται Χριστούγεννα.

Καλούν τον νέο χρόνο.

 

Τα δέντρα φεγγοβολούν.

Φως παντού σκορπίζουν

εμάς, να υπενθυμίζουν

πως έρχεται ο Χριστός με αγάπη

ταπεινή και προσιτή.

Κάθε χρόνο, κάθε έτος!

 

Φως εκ δέντρου προερχόμενο,

καλεί Χριστός γεννάτε,

Παρθένου ανεβλάστησας,

Λαοί ανυμνήσατε!

 

Βάια Λαμπροπούλου

 


Κατοικώ στην Κοζάνη. Απόφοιτος της παιδαγωγικής σχολής του Α.Π.Θ. στη Φλώρινα (τμήμα νηπιαγωγών) και είμαι διορισμένη από το 2009 στο 2/θέσιο νηπιαγωγείο Δρεπάνου Κοζάνης. Ως ειδικευμένη στην ειδική αγωγή του ΠΑ.ΜΑ.Κ. έχω εργασθεί και σε τμήματα ένταξης νηπίων. Έχω μεταπτυχιακά στην «Ψηφιακή Δημοσιογραφία» και στη «Δημιουργική Γραφή». Είμαι απόφοιτος του Δ.Ι.Ε.Κ. στο τμήμα «Δημοσιογραφίας, Συντακτών και Ρεπόρτερ». Συνεργάζομαι με ειδησεογραφικές τοπικές έντυπες εφημερίδες και πανελλήνια sites. Έχω παρακολουθήσει σεμινάρια σχολικής ψυχολογίας. Συμμετέχω σε δράσεις αφήγησης, εκδηλώσεις κοινωνικού, πολιτιστικού και φιλανθρωπικού ενδιαφέροντος, σε ερασιτεχνικές και επαγγελματικές θεατρικές σκηνές. Συγγραφικές και ερευνητικές εργασίες μου δημοσιεύτηκαν σε επιστημονικά περιοδικά και έχω λάβει μέρος σε σεμινάρια και συνέδρια παιδαγωγικού περιεχομένου.

Η Βάια παρακολούθησε τον πρώτο κύκλο του εργαστηρίου συγγραφής των Εκδόσεων Αλάτι και συμμετέχει με κείμενά της στα βιβλία μας:

Ιστορίες με αλάτι

https://www.ekdoseisalati.com/p/istories-me-alati-syllogiko/    

Ανθολόγιο. Πεζά και ποιήματα με θέματα απ’ τους μήνες και τις εποχές.

https://www.ekdoseisalati.com/p/anthologio-peza-kai-poiimata-me-themata-ap-toys-mines-kai-tis-epoches/   

 

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2024

Αναγέννηση ψυχής


Οι συγγραφείς της Αλατοπαρέας γράφουν για τα Χριστούγεννα

 

Αναγέννηση ψυχής

Γιορτινή ατμόσφαιρά επικρατεί παντού, καθώς αρχίζουν με γρήγορους ρυθμούς οι ετοιμασίες για την υποδοχή της πιο όμορφης εποχής του χρόνου. Γιατί, πράγματι, τα Χριστούγεννα για τους περισσότερους είναι μια αγαπημένη γιορτή, εκτός από μένα που, συνήθως, την περίοδο εκείνη με πιάνει μια μελαγχολία. Δεν με συγκινεί η λάμψη της γιορτινής ατμόσφαιρας και γενικότερα η μαγεία που προκαλούν οι συγκεκριμένες μέρες. Και πάντοτε βρίσκω μια δικαιολογία πειστική για να με απομακρύνει από τη συμμετοχή μου σε αυτές τις εκδηλώσεις που μου χαλάνε τη διάθεση και μου προξενούν θλίψη και στενοχώρια.

Όμως τα φετινά Χριστούγεννα λέω να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου και να αρχίσω δειλά δειλά να αποδέχομαι τις γιορτές και τη μαγεία που τις συνοδεύει. Ήδη η ιδέα αυτή άρχισε να καλλιεργείται στο μυαλό μου. Αφορμή για την αλλαγή στάθηκε ένα δώρο που μου έκανε ένας μαθητής μου. Ένα άσπρο γλαστράκι στο οποίο είναι φυτεμένο ένα γκι. Θεωρείται φυτό των Χριστουγέννων και συνδέεται με την καλοτυχία. Η αγνότητα και η αθωότητα του μικρού παιδιού άγγιξαν την ψυχή μου και βρέθηκε, φαίνεται, η αφορμή για την ψυχική μου αναγέννηση.

Το όμορφο δωράκι πήρε τη θέση του μπροστά στο παράθυρο του σπιτιού. Η διάθεσή μου σταδιακά άρχισε να βελτιώνεται. Ένιωσα ότι είχα την ανάγκη να δραπετεύσω από την καθημερινή πίεση. Για τον λόγο αυτό σκέφτηκα να αγοράσω ξύλινα στολίδια με ζωάκια που δίνουν την αίσθηση ότι έχουν την ίδια ανάγκη με εμένα. Να δραπετεύσουν δηλαδή, έστω και για λίγο, από τη μονοτονία και τη ρουτίνα. Που πιστεύω πως όλοι μας έχουμε ανάγκη. Γιατί όπως συμβουλεύει και η σοφή κουκουβάγια: «Τα Χριστούγεννα είναι η ευκαιρία να ξαναγεννηθούμε ψυχικά».

Μαρία Μαυρουδή

Γεννήθηκα στο Ηράκλειο Κρήτης όμως τα τελευταία χρόνια μένω στις Μοίρες όπου υπηρετώ ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής. Ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την αρθρογραφία. Κείμενά μου υπάρχουν αναρτημένα σε διάφορες ιστοσελίδες.

Έχω λάβει διακρίσεις σε πανελλήνιους διαγωνισμούς ποίησης, μαντινάδας και παραμυθιού.

Είμαι συγγραφέας των  παιδικών  παραμυθιών «Το μυστικό της νεράιδας» και «Το παλάτι του χρόνου», που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Κομνηνός και του βιβλίου: «Μαντινάδες, το μεράκι της ψυχής μου», Δυάς Εκδοτική.

Είμαι δημιουργός της ομάδας «Συγγραφοσυναντήσεις» στο facebook, που περιλαμβάνει συνεντεύξεις και παρουσιάσεις βιβλίων από διάφορους συγγραφείς.

Η Μαρία παρακολούθησε τον πρώτο κύκλο του εργαστηρίου συγγραφής των Εκδόσεων Αλάτι και συμμετέχει με κείμενά της στο βιβλίο μας:

Ιστορίες με αλάτι

https://www.ekdoseisalati.com/p/istories-me-alati-syllogiko/  

Ανθολόγιο. Πεζά και ποιήματα με θέματα απ’ τους μήνες και τις εποχές.

https://www.ekdoseisalati.com/p/anthologio-peza-kai-poiimata-me-themata-ap-toys-mines-kai-tis-epoches/    

 

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2024

Μια ευχή


Οι συγγραφείς της Αλατοπαρέας γράφουν για τα Χριστούγεννα


Μια ευχή

Σκοτείνιασε. Σε λίγο νύχτα. Έμεινε να κοιτά μέσα από το θαμπό τζάμι. Άλλη μια βραδιά, δύσκολη. Έξω είχε κρύο, σχεδόν παγωνιά, μα πιο πολύ στην καρδιά της. Δάκρυα έβρεχαν το πρόσωπό της κι ένας λυγμός την έπνιξε. Παράπονο, θλίψη και ένα αβέβαιο αύριο. Σκέψεις την κυρίευσαν.

«Είμαι και εγώ ένα παιδί σαν όλα τα άλλα. Ή, μάλλον, ήμουν».

Καρφωμένο το βλέμμα στο πουθενά, δεν ήξερε τι να πρωτοσκεφτεί. Σκόρπισαν τα όνειρα, η χαρά, οι ελπίδες. Μια δέσμη φωτός έλουσε το πρόσωπό της. Η ξύλινη, βαριά πόρτα που βρισκόταν λίγα μέτρα μακριά της, άνοιξε. Το περίτεχνο στεφάνι που τη στόλιζε ταράχτηκε, όπως και η ψυχή της.

«Τι όμορφο χριστουγεννιάτικο στεφάνι» σκέφτηκε. «Πλούσιο και γεμάτο κουκουνάρια. Μάλλον πλησιάζουν Χριστούγεννα. Μα ναι. Να και το δέντρο. Δεν το βλέπω όμως καθαρά. Μόνο τα φωτάκια του. Αναμμένα σταθερά. Δεν τρεμοπαίζουν. Έντονο το φως, μα τόση σκοτεινιά γύρω. Τι θλιμμένο σπίτι».

Εικόνες μεμιάς στο μυαλό της. Ξύπνησε το μέσα της. Είχε κάτι να ασχοληθεί, να της τραβήξει την προσοχή. Θυμήθηκε το δικό της δέντρο, τα στολίδια του, τα μελομακάρονα της μαμάς, το στρωμένο γιορτινό τραπέζι. Μικρό το σπίτι, μα τόσο γεμάτο. Γέλια, μυρουδιές, τσουγκρίσματα. Ο Αϊ Βασίλης έτρωγε τον κουραμπιέ κι έφευγε αθόρυβα, αφήνοντας πάντα το δωράκι της. Η επιβεβαίωση πως ήταν καλό παιδί και πάλι. Ο Αϊ Βασίλης ποτέ δεν ξεχνά τα καλά παιδιά. Φέτος όμως δεν ξέρει πού να το παραδώσει. Κανένας δεν τον ενημέρωσε. Έφυγε βιαστικά με τους γονείς της. Μια στιγμή τα ανέτρεψε όλα. Μια ιατρική γνωμάτευση, ένας εφιάλτης. Έκλεισε τα μάτια κι όταν τα ξανάνοιξε, ήταν καθηλωμένη σ’ ένα κρεβάτι νοσοκομείου. Τώρα το μόνο που θέλει είναι η πολύτιμη υγεία της. Αυτό παρακαλά! Προσεύχεται. «Η Γέννηση του Χριστούλη να φέρει υγεία σε όλα τα άρρωστα παιδιά του κόσμου και το αστέρι της Βηθλέεμ να φωτίσει τα θλιμμένα πρόσωπά τους».

Κική Γιαμουρίδου


Γεννήθηκε στον Βόλο. Από νωρίς διαφάνηκε η ιδιαίτερη κλίση που είχε στη συγγραφή και το διάβασμα. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με τον χώρο των πωλήσεων, σε διευθυντικές θέσεις και πάντα χρησιμοποιούσε τον γραπτό λόγο, ακόμη και στη δουλειά της, ως δυνατό όπλο. Η αγάπη της αυτή τελικά την ώθησε να κάνει το πρώτο βήμα. Δημοσίευσε, σε ιστοσελίδες αρχικά, άρθρα της. Πλέον αρθρογραφεί σε αρκετές από αυτές, σταθερά, ως συντάκτης. Σε εβδομαδιαία βάση στο κυριακάτικο φύλλο της καθημερινής θεσσαλικής εφημερίδας, «Ταχυδρόμος», δημοσιεύονται λογοτεχνικά της κείμενα και άρθρα. Παράλληλα ασχολείται με παρουσιάσεις βιβλίων. Λογοτεχνικά της κείμενα φιλοξενούνται στα συλλογικά έργα: «Πορτρέτα Σύγχρονων λογοτεχνών», από τις Εκδόσεις Πνοές, «Ο χρόνος που περνά και χάνεται», από τις Εκδόσεις Παρέμβαση, «Για τον πατέρα που γιορτάζει» από τις Εκδόσεις Αλάτι, «Θερινές περιπλανήσεις» από το itravelpoetry, το «Πρόσωπο του Έρωτα», από τις Εκδόσεις Παρέμβαση. Παρακολούθησε στο Εργαστήριο

των Εκδόσεων Αλάτι τον «Νέο κύκλο 2» και στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών  τα προγράμματα επιμόρφωσης «Επιμέλεια-Διόρθωση Κειμένου» και «Story-Telling» (δεξιότητα αφήγησης). Οι ευαισθησίες της για τον συνάνθρωπο την οδήγησαν, τρία χρόνια πριν, να ασχοληθεί με τον εθελοντισμό. Είναι αντιπρόεδρος της πανελλήνιας φιλανθρωπικής δράσης «Θαύμα».

Η Κική παρακολούθησε τον νέο κύκλο 2 του εργαστηρίου συγγραφής των Εκδόσεων Αλάτι και συμμετέχει με κείμενά της στο βιβλίο μας:

Για τον πατέρα που γιορτάζει 

https://www.ekdoseisalati.com/p/gia-ton-patera-poy-giortazei/

 

Φως εκ δέντρου

  Οι συγγραφείς της Αλατοπαρέας γράφουν για τα Χριστούγεννα   Φως εκ δέντρου   Τα δέντρα γεννούν ζωή. Τίκτουν τις γιορτές. Στολί...