Νοέμβρης

 

Ανθίμου Μαρία

Σκυτάλη στον Νοεμβρη

Το καλαντάρι συνεχίζει αβίαστα

Αχνοφάνηκε ο τερματισμός κι ετούτου του χρόνου

Νιόβρη πάρε τη σκυτάλη

τρέξε για χιόνια και βροχές

μπας και ξεπλύνεις την αδικία

Να καρπίσει η γη μόνο καλά νέα

Καθάρισε τα ράφια της σιωπής

Φυλλοβόλησαν τραγούδια στην αυλή των ευχών

με στίχους παιδικές ζωγραφιές

Νιόβρη σύρε στου χρόνου την πυξίδα

Στρέψε τη φόρα της στο φως

Εκεί όπου μονό η Αγάπη ξέρει

Να προλάβουμε λίγη ανάσα

 

Γιώτη Σταυρούλα

Αρχές Νοέμβρη

Δέντρα χρυσά

Κίτρινη πόλη, δρόμοι υγροί

Βγαίνω στη μεγάλη λεωφόρο

Ντυμένη ζεστά

Όλα ίδια ακόμη

Σου ψιθυρίζω

Καθώς περνάς δίπλα μου

Με ένα γαρύφαλλο για καρδιά

Στη σιδερένια πόρτα

Ακουμπάς απαλά

Κι ονειρεύεσαι

Ακόμη ίδια

Αρχές Νοέμβρη

 

Κιζιρίδου Γεωργία

Ο μήνας του πορτοκαλί χρώματος

Κολοκύθες κοσμούν τα σπίτια μας

Ο γαλλικός καφές δίπλα στο παράθυρο αχνίζει

Χρυσαφίζουν τα φύλλα

Που τα παρασέρνει η βροχή

Το φθινόπωρο πιο ώριμο από ποτέ

Εν αναμονή της ολοκλήρωσης της εποχής

Τα παιδιά ήδη σβήνουν μέρες στο ημερολόγιο

Μια κλέφτη, αθώα ματιά στα Χριστούγεννα

 

Κοτσαύτη Γιώτα

Η φωνή του Νοέμβρη

Σε κάθε ψίθυρο του ανέμου,

ακούω τη φωνή σου, Νοέμβρη.

Σε κάθε σταγόνα βροχής,

ακούω τη φωνή σου, Νοέμβρη.

Σε κάθε θρόισμα των φύλλων,

ακούω τη φωνή σου, Νοέμβρη.

 

Σ’ ακούω να μιλάς για αναγέννηση.

Για προσδοκίες κι ελπίδες.

Για τις καλύτερες μέρες που θα ’ρθουν.

 

Κι όσο χαζεύω τις καμινάδες των σπιτιών που αχνίζουν,

κι όσο μυρίζω τα κάστανα, τα ψητά μήλα και την κανέλα,

σ’ ακούω να καλωσορίζεις

την πιο μαγική γιορτή του χρόνου:

τα Χριστούγεννα!

 

Σταθοπούλου Ιωάννα

Προσμονή Νοέμβρη

Οι μέρες ακόμα καλοκαιρινές.

Ο ήλιος και η ζέστη να βαδίζουν αγκαζέ σε καθαρούς σιέλ ουρανούς.

Και πότε πότε να αράζουν σε σύννεφα από ολόλευκο βαμβάκι.

Περιμένοντας τον Νοέμβρη να φανεί.

Αχ Νοέμβρη, έλα τώρα!

Έλα και χάρισε μια ανάσα δροσερή σαν δυόσμο.

Ρίξε των δέντρων τα χρυσοπορτοκαλιά τα φύλλα.

Ντύσε των ανθρώπων τις ψυχές με τα ζεστά μπουφάν τους κι άναψε φλόγες στις καρδιές.

Κι όταν το σούρουπο ζυγώσει, άνοιξε τις βρύσες με εκείνες τις βροχές που πέφτουν νωχελικά στα παραθύρια,

για να τις χαζέψω και να ξεχαστώ.