Μια κουκουβάγια που την έλεγαν Οκτώβρη

 

Αργυροπούλου Βασιλεία

Η νεαρή κουκουβάγια που αντιπαθούσε το όνομά της

Πρώτη Οκτώβρη και είχαμε γεννητούρια στη φωλιά της οικογένειας των Γλαυκών, στο δάσος με τους Κέδρους, δυο βήματα από το χωριό με τις κόκκινες στέγες και τις μεγάλες αυλές. Έβρεξε κι όλα τα φυτά και τα δέντρα γυάλιζαν. Το χώμα μύριζε φθινόπωρο. Τα κυκλάμινα ξεφύτρωναν από εδώ και από κει. Οι τρεις μοίρες του δάσους βάφτισαν τη νεαρή γλαύκη Οκτώβρη. Μόλις η κουκουβάγια άκουσε το όνομά της το αντιπάθησε.

«Άκου Οκτώβρη! Όνομα είναι αυτό;» ρώτησε τον πατέρα της.

«Κι όμως, πρέπει να καμαρώνεις» απάντησε εκείνος χαμογελώντας. «Έλα να κάνουμε μια βόλτα, να δεις πόσα χαρίσματα έχει να σου προσφέρει ο Οκτώβρης».

Την πήρε αγκαζέ και έφτασαν μέχρι την άκρη του χωριού. Είδε τα ποταμάκια που είχαν φουσκώσει, τις πηγές που έδιναν το νερό στους ανθρώπους να ποτίζουν τα χωράφια τους. Τα χρυσάνθεμα ανθισμένα γέμιζαν τις αυλές με χρώματα. Τα ζουμερά μήλα έπεφταν ώριμα κάτω από τις μηλιές. Όλα είχαν πάρει ζωή ύστερα από την ξηρασία του καλοκαιριού. Τότε τα γαλανά μάτια της νεαρής κουκουβάγιας έλαμψαν σαν τις δροσοσταλίδες που κυλούσαν πάνω στο φύλλο ενός κέδρου. Είχε καταλάβει…

 

Συγγούνα Ρούλα

Οι δουλειές του Οκτώβρη

Στον κορμό ενός δέντρου ζούσαν δώδεκα κουκουβάγιες. Ήταν αδέρφια πολύ αγαπημένα μεταξύ τους. Το καθένα είχε το όνομα ενός μήνα. Όταν έφτανε η πρωτομηνιά, πετούσαν έξω από τη φωλιά τους και σκόρπιζαν τη χάρη τους σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Αυτή ήταν η αποστολή τους

Ο Σεπτέμβρης θα επέστρεφε σε λίγες μέρες.

«Δεν ετοιμάζεσαι σιγά σιγά;» ρώτησαν τον Οκτώβρη.

«Όχι. Φέτος λέω να μείνω σπίτι. Δεν έχω γιορτές ή σημαντικά πράγματα να δείξω» είπε κατσουφιασμένος.

«Μην το λες αυτό, καλέ μου» απάντησε στοργικά η μητέρα του. «Ο καθένας μας είναι σημαντικός και μόνο που είναι ο εαυτός του» συμπλήρωσε.

«Μα τι το ιδιαίτερο κάνω εγώ;» ρώτησε ο Οκτώβρης ανοίγοντας τις φτερούγες του.

«Έχεις να δείξεις σπουδαία πράγματα. Την παγκόσμια ημέρα του παππού και της γιαγιάς, των ζώων, το πόσο σημαντικό είναι να τρώμε υγιεινά και να αποταμιεύουμε όπως τα μυρμήγκια στον μύθο του Αισώπου.

Θα δείξεις, επίσης, τα πρωτοβρόχια. Αλλά και τη σημαντική γιορτή της 28ης Οκτώβριου. Πρέπει όλοι να μάθουν για την ειρήνη».

Ο Οκτώβρης, κατενθουσιασμένος πλέον, σηκώθηκε να ετοιμαστεί για το ταξίδι του. Ανυπομονούσε να βγει από τη φωλιά του.