Τα βράδια οι Ποιητές

 

Τα βράδια οι Ποιητές κοιτούν το φεγγάρι

Ακούνε τη βροχή και τους ήχους της θάλασσας

Μυρίζουν το βρεγμένο χώμα και το ανθισμένο νυχτολούλουδο

Χαζεύουν χαμογελαστά κορίτσια στο άνθος της νιότης τους και δυνατά αγόρια

Θυμούνται τα χρόνια που πέρασαν

τα μέρη που βρέθηκαν

τα λόγια που είπαν

τους ανθρώπους που γνώρισαν

τα λάθη που έκαναν

Τα βράδια οι Ποιητές παίρνουν χαρτί και μολύβι

Ανακατεύουν τις αισθήσεις,

τα συναισθήματα

τις αλήθειες και τα ψέματα

τους έρωτες και τις ματαιώσεις

τις εικόνες, τους ήχους και τις μυρωδιές, με τα βάθη της ψυχής τους

Και βρίσκουν λέξεις ταιριαστές, προσπαθώντας να δώσουν νόημα στη ζωή και τον θάνατο

 

Αθανασία Σαρσαλιώτη

 

Το κείμενο προέκυψε στα πλαίσια του εργαστηρίου «Διαβάζω, γράφω, μοιράζομαι, αλληλεπιδρώ».