Σαν πεταλούδα

 

Αργυροπούλου Βασιλεία

Σαν πεταλούδα

Σμίγω με τους αγρούς μιας αιωνιότητας πρόσκαιρης

Ανθισμένων από στιγμές της μνήμης

μιας κόκκινης παπαρούνας που χορεύει με τον άνεμο

ξορκίζοντας τον χειμώνα

στο όνομα της αναγέννησης της φύσης

μιας φύσης που κεντάει αγριολούλουδα

στις άκρες του μονοπατιού

που παίρνει

Εκείνος που χύνει το αίμα του

για χάρη της ελπίδας

για χάρη της αλήθειας

ένα μονοπάτι αφιερωμένο στην άδολη αγάπη

ενός παιδιού που ταξιδεύει με τις πεταλούδες

σαν πεταλούδα κι εγώ σωπαίνω

μπροστά

στο θαύμα της ζωής

και του θανάτου

σαν πεταλούδα κι εγώ

προσμένω την Ανάσταση

σαν πεταλούδα...

  

Σπαθαράκη Κατερίνα

Κάτω τα χέρια σας απ’ τα παραμύθια

Σαν πεταλούδα

Θέλω κι εγώ να εμπιστεύομαι

Να διώξω από μέσα μου τα παραμύθια

Για τους κακούς τους λύκους

Τους κακούς κυνηγούς

Μα κυρίως για τις Κοκκινοσκουφίτσες

Σαν πεταλούδα θέλω κι εγώ

Να μπορώ να εμπιστευτώ

Να μπορώ να αγκαλιάσω

Τον κακό λύκο

Τον κυνηγό

Την Κοκκινοσκουφίτσα

Που κρύβω μέσα μου

Για τον Θεό

Σταματήστε να διορθώνετε τα παραμύθια

Σταματήστε να διορθώνετε τη φύση

Σαν πεταλούδες

Κουρνιάστε στα ζοφερά κουκούλια σας

Ίσως έτσι μια μέρα

Μεταμορφωθούμε σε πεταλούδες

 

Σταθοπούλου Ιωάννα 

Σαν πεταλούδα τριγυρνάς

Μέσα στου κάμπου τ’ άνθη

Διαλέγεις τ’ ομορφότερο

Κι απλώνεις τα φτερά σου

Με τις κίτρινες πιτσίλες

Και τις ζωηρές γραμμές τους

Πάνω στα πέταλά του γέρνεις

Για να ξαποστάσεις από το ταξίδι

Και πίνεις γύρη και νέκταρ μέχρι να ξεδιψάσεις

Και φεύγεις για το επόμενο λουλούδι

Όταν πια τίποτα δεν έχει μείνει για να πάρεις

Ώσπου ένα τριαντάφυλλο στέκει δίπλα σου

Υπέροχο και μοσχοβολιστό

Μέσα σε φόρεμα κόκκινο με πράσινο μανδύα

Γυρεύεις να καθίσεις πάνω του

Σαν βασίλισσα σε θρόνο

Μα η μέλισσα σε πρόλαβε

Έχει φωλιάσει στην καρδιά του

Και η δικιά σου θρύψαλα γίνεται

Με ζήλια τυλιγμένη

 

Χαραμή Μεταξία

Σαν πεταλούδα θέλω να ξυπνήσω,

να τινάξω το χιόνι απ’ τα φτερά μου,

τον χειμώνα ν’ αφήσω πίσω,

ν’ απαντέχω την άνοιξη

σαν πεταλούδα.

Να βγω απ’ το κουκούλι

που περιβάλλει το κορμί μου,

μια μεταμόρφωση ακόμα.

Άγουρα τα φτερά

μα ο ήλιος τα ζεσταίνει,

ίσως και να πετάξω

σαν πεταλούδα!

Πού ξέρεις;